Het verhaal van Jaylinn

Toen ik op mijn 18e zwanger werd, had ik nooit gedacht dat mijn leven zo snel zou veranderen. Ik zat nog op school en was druk bezig met plannen voor de toekomst. Het nieuws van mijn zwangerschap was een grote schok. Plotseling voelde het alsof alles wat ik had gepland, op de achtergrond verdween en ik niet meer wist hoe ik alles zou moeten aanpakken. Naast de praktische zorgen, zoals het combineren van school en werk met de zorg voor een baby, voelde ik me ook heel eenzaam. Veel van mijn vrienden begrepen niet echt wat ik doormaakte. 

Via een vriendin hoorde ik over het pro Jonge Moeders, mensen die jonge moeders ondersteunen. Hoewel ik in het begin twijfelde, besloot ik me aan te melden. Vanaf dat moment ging het de goede kant op. De begeleiders van Jarabee en Alifa hielpen me niet alleen met praktische zaken, zoals het regelen van kinderopvang en het opstellen van een plan om mijn school af te maken, maar ook met emotionele steun. Ze luisterden naar mijn zorgen, gaven me advies en lieten me inzien dat ik niet alleen stond.

Wat me vooral verraste, was de sfeer binnen het project. Ik ontmoette daar andere jonge moeders die in dezelfde schuitje zaten. In het begin was ik een beetje onzeker, maar al snel merkte ik hoe fijn het was om met anderen te praten die begrepen wat ik doormaakte. We deelden onze ervaringen over het moeder zijn, de uitdagingen en onze dromen voor de toekomst. Het gevoel dat ik niet de enige was, gaf me zoveel kracht.

Daardoor begon ik ook vriendschappen op te bouwen met deze andere moeders. We steunden elkaar, zowel tijdens de bijeenkomsten als daarbuiten. We gingen samen koffie drinken, onze kinderen speelden met elkaar, en we spraken elkaar dagelijks via appjes. Wat begon als een steunnetwerk, groeide uit tot hechte vriendschappen die een enorme betekenis voor me hebben. Deze vrouwen begrijpen me op een manier die mijn oude vrienden niet konden.

Dankzij Pro Jonge Moeders heb ik niet alleen geleerd hoe ik mijn rol als moeder kan combineren met mijn ambities die ik echt nog wel heb, maar heb ik ook nieuwe vriendinnen gemaakt die er altijd voor me zijn. Onze kinderen groeien samen op, en ik weet dat ik altijd iemand heb om op terug te vallen.

Het gaf me meer dan alleen praktische hulp; het gaf me het vertrouwen om mijn toekomst met mijn kind aan te gaan en een groep vrouwen die mij steunen op die reis.